Το ορυκτό πήρε το όνομά του από τον William Withering, ο οποίος το 1784 το αναγνώρισε ως χημικά διακριτό από τους barytes. Εμφανίζεται σε φλέβες μεταλλεύματος μολύβδου στο Hexham στο Northumberland, Alston στην Cumbria, Anglezarke, κοντά στο Chorley στο Lancashire και σε μερικές άλλες περιοχές. Το Witherite μετατρέπεται εύκολα σε θειικό βάριο με τη δράση νερού που περιέχει θειικό ασβέστιο σε διάλυμα και επομένως οι κρύσταλλοι συχνά επιστρώνονται με βαρύτες. Είναι η κύρια πηγή αλάτων βαρίου και εξορύσσεται σε σημαντικές ποσότητες στο Northumberland. Χρησιμοποιείται για την παρασκευή δηλητηρίου αρουραίου, για την κατασκευή γυαλιού και πορσελάνης και προηγουμένως για ραφινάρισμα ζάχαρης. Χρησιμοποιείται επίσης για τον έλεγχο της αναλογίας χρωμικού προς θειικό άλας σε λουτρά ηλεκτρολυτικής επιμετάλλωσης.